Rhodohypoxis
Foto's op deze pagina en catalogus Wim Alkemade en Ap Peppelenbos
Wilt u planten bestellen zie bestellen.
Bij het zien van potten van Rhodohypoxis in volle bloei is één van de eerste vragen die mensen stellen zijn ze winterhard?
Ja, tot -18 graden, mits ze droog staan.
Deze planten groeien voornamelijk in de Drakensburg bergen van Zuid-Afrika op een hoogte van 1000 - 3000 meter.
Echter, we willen een reputatie opbouwen als een kwekerij die kan worden vertrouwd, en willen we dat onze klanten terug keren naar ons in de komende jaren moeten we de voorwaarde toe voegen, zolang ze niet nat in de wintermaanden staan in de alpiene tuin. In hun plaats van herkomst kunnen ze zeer koude maar droge winters, waar ze worden bedekt met sneeuw doorstaan.
Het sleutelwoord in de laatste zin is DROOG. Zij kunnen droog en koud, maar niet nat en koud de winter overleven.
Evenals het hebben van droge winters in de gebieden waar Rhodohypoxis groeien in Zuid-Afrika hebben ook een hoge
neerslag in de zomer invloed, zodat planten ook veel vocht in
het zomer groeiseizoen nodig hebben. Hun overlevingskansen kan worden verbeterd door het plaatsen van een ruit, of plasticfolie over
de bovenkant van hen tijdens hun rust periode in de tuin.
Rhodohypoxis behoort tot de familie van de Hypoxodaceae en is inheems in Zuid-Afrika. Het is een bolgewas uit de bergen van
Drakensbergen, Natal en Lesotho. In hun natuurlijke habitat groeien deze plantjes in zuur aan neutrale grond waar zij de droge winters en
de natte zomers krijgen.
Een aantal species komen in het wild voorkomend.
Rhodohypoxis is een zeer korte, winter sluimerend soort van zes species met knolachtige wortelstokken van het gebied van de zomer regenval van Zuid-Afrika in de familie Hypoxidaceae. Vier van de species zijn beperkt tot het plateau van Drakensberg en van Lesotho. Er zijn vele genoemde cultivars. ×Rhodoxis is de naam die wordt gebruikt om hybriden tussen species aan te wijzen Rhodohypoxis en Hypoxis
Rhodohypoxis Baurii: is de gemeenschappelijke species.
Het vormt tapijten in weide en rotsachtige plaatsen tot 2900m. De bladeren zijn groen met dunne lange haren en een hoofdnerf die aan het uiteinde wordt gegroefd. De bloemen zijn wit, roze of rood.
Rhodohypoxis Baurii var platypetala:
Wordt gevonden in droge rotsachtige weide. Het heeft meestal witte bloemen, nu en dan roze bloemen
Rhodohypoxis baurii var Confecta:
Groeit van 3 tot 5 cm. en wordt gevonden op vochtige grasrijke hellingen bij hoogtes 1900 tot 2900m. De bloemen zijn roze of wit met wat rood
Rhodohypoxis deflexa:
Is een andere kleine species van 5 cm die in Drakensberg worden gevonden waar het in moerassig gras van 2700 tot 3250m groeit.
Het heeft uitstaande bladeren die bijna horizontaal boven de grond groeien met kleine licht aan donkere roze bloemen
Rhodohypoxis incompta:
Is zeldzame korte species (1 tot 5 cm) van Drakensberg met grote bloemen. Het wordt op hoogtes van bij 2300 tot 2900 meter gevonden.
Rhodohypoxis milloides gevonden in moerassen van de Oostelijke kaap aan Kwazulu-Gebergte van 1500 tot 2450 meter hoog.
Het heeft heldergroene kale bladeren met een hoofdnerf die aan het uiteinde wordt gegroefd en donkerroze aan donkere rode bloemen
Rhodohypoxis rubella: gevonden in moerassen van de meestal op de top in de Drakensberg van 2400 tot 300 meters hoog
De plant heeft pezige ontwikkelde bladeren met donkerroze bloemen.
Cultivars: er zijn meer dan 400 soorten.
Door hun lange bloeiseizoen en kleurengamma is het een mooie plant in rotstuinen, een alpiene huis of in potten op het terras.
In de tuin;
Plant ze in het voorjaar op een zonnige plek maar niet in de hete middag zon extreme temperaturen verdragen ze slecht in de rotstuin, zet ze in een gedeelte van de tuin in goed humus rijke vochtige grond in de halfschaduw. Geen hete middag zon. Staan ze in de winter droog en op een beschutte plaats dan kunnen ze vorst verdragen. Bij ons in de rotstuin hebben ze een winter tot -12 graden doorstaan en vormen ze mooie lage pollen. De planten vereisen voldoende vocht tijdens het groeiseizoen, maar vanaf september minder water geven en vanaf oktober drooghouden tot in het vroege voorjaar. Verwijder de uit gebloeide bloemen dit bevordert de bloei. Mijn ervaring is als je de planten midden op de dag schaduw geeft van 12.00 uur tot 17.00 uur blijven ze langer bloeien en de kleur intensiever.
Vanaf begin april gaan we de planten weer water geven in het groei en bloeiseizoen vochtig houden. In de winter krijgen ze een glas plaatje voor te veel vocht (oktober tot begin maart).
Aangeplant in potten:
Zet ze in een goede potgrond met een klein beetje toevoeging van osmocote.Het zijn kleine bolletjes of kleine wortelstokjes.
Ze worden niet hoger dan 10 centimeter. Behaarde blad soorten verdragen vorst tot -2 graden dus deze moeten in de winter
naar binnen, en koel staan. Een koude periode van 3 maanden onder de 5 graden maar niet lager dan 0 graden is belangrijk.
Het mooist is op 1 tot min 1 graden celsius de hele winter.
Na deze periode krijgt men in het voorjaar de bolletjes beter aan het groeien en geven ook een beter bloem groei.
Het hele seizoen door houd ik ze vochtig tot eind juni krijgen ze elke dag water in de vroege morgen of in de avond, behalve bij regenachtig weer dit geld dus alleen voor kweek in potten. Nooit water geven in de zon zeker niet in de hete zon overdag.
Zet men de plant wat meer in de schaduw dan zal de bloei wat later komen maar de kleur behouden blijfven, vooral de roze en rode soorten blijven dieper van kleur, zijn dus mooier en blijven langer bloeien. Maar ook de witte en gemeleerde soorten blijven mooier van kleur.
Bij ons doen ze het uitstekend in potten op een half schaduw rijke plaats op het terras De potten krijgen bij extreem droog weer
soms 2x per dag water.
Voeg een paar maal per seizoen vloeibare, of organische meststof toe. Ik voeg bij het oppotten eind maart en in juli wat
gedroogde koemest toe. Plaats ze niet bij extreem heet weer in de volle zon, schaduw midden op de middag is beter.
Het is een alpine plant die eigenlijk niet mag ontbreken op het terras van de rotsuin of siertuin. Ook in de kleiner tuinen,
terras of balkon is deze plant een mooie opvulling en een in het oog springend plantje die op elke hoek kan staan.
Verpotten;
Om het jaar vanaf half april.
Plant de knolletjes ± 2 a 3 cm diep doe dit in goede potgrond. Koop potgrond bij kwekers of hoveniers.
Goedkoop is duurkoop is mijn ervaring. De potgrond wordt overal aangeboden tegen scherpe prijzen, maar mijn ervaring is
dat je binnen de kortste keren schimmelvorming en mos groei krijgt in de potten. Tijdens de bloei het gewas niet laten uitdrogen,
dus geregeld water geven bij droog weer. Anders gaan de plant in rust en stopt met bloeien, men krijgt ze dan weer moeilijk in bloei. Wij verpotten ze elk jaar maar is geen noodzaak kan ook om de 2 jaar.
Hoewel een groot deel van de literatuur over Rhodohypoxis zure compost aan raadt, hebben wij niet kunnen constateren dat dit
absoluut noodzakelijk is, hoewel een pH van 6-6,5 ideaal is. De potgrond moet goed gedraineerd zijn.
x Rhodoxis:
Is een natuurlijke kruising die is ontstaan uit Rhodhypoxis en Hepoxis De cultuur vereisten van x Rhodoxis zijn identiek aan dat van Rhodohypoxis.
Ook in de winter dezelfde procedure als bij Rhodohypoxis.
Hypoxis:
(Geelsterretje) Een bekende soort van de familie Hypoxidaceae, gemakkelijk herkenbaar door zijn heldere gele bloemen. De plant heeft
een lange geschiedenis van geneeskrachtig gebruik op het Afrikaanse continent. Geelsterretjes kunnen doorbloeien tot in oktober.
Van de meer dan 100 soorten Hypoxis zijn er slechts een paar bij een beperkt aantal kwekerijen verkrijgbaar. Met de nodige
selectie op bloemkleur en plantvorm zullen er over een aantal jaren nieuwe selecties aangeboden worden.
Deze geel sterretjes zullen compacter groeien en rijker bloeien, dus een goed sierwaarde hebben.
De variatie in de vorm van bolletjes van de Geelsterretjes is groot. Er zijn er die vele en kleinere bolletjes hebben
die zich redelijk vermeerderen. Er zijn er ook die maar een bol hebben en zich nooit delen.
Boven op die ene bol kunnen een of meerdere (tot wel 12) groeischeuten groeien zoals bij Hypoxis setosa.
Zijn de bloemen uit gebloeid en is het zaad rijp dan gaat de zaadbol zich openen, tijd om te oogsten.
De kweek voorwaarden zijn hetzelfde als boven genoemde soorten.
Hypoxis staat graag in volle zon en geeft de mooiste bloei. Hypoxis is moeilijk uit zaad te vermeerderen.
Behalve in een groot deel van Afrika groeien er ook een aantal in (Mediterane) delen van Azie, Australie en Amerika
Foto's op deze pagina en catalogus Wim Alkemade en Ap Peppelenbos
Wilt u planten bestellen zie bestellen.
Bij het zien van potten van Rhodohypoxis in volle bloei is één van de eerste vragen die mensen stellen zijn ze winterhard?
Ja, tot -18 graden, mits ze droog staan.
Deze planten groeien voornamelijk in de Drakensburg bergen van Zuid-Afrika op een hoogte van 1000 - 3000 meter.
Echter, we willen een reputatie opbouwen als een kwekerij die kan worden vertrouwd, en willen we dat onze klanten terug keren naar ons in de komende jaren moeten we de voorwaarde toe voegen, zolang ze niet nat in de wintermaanden staan in de alpiene tuin. In hun plaats van herkomst kunnen ze zeer koude maar droge winters, waar ze worden bedekt met sneeuw doorstaan.
Het sleutelwoord in de laatste zin is DROOG. Zij kunnen droog en koud, maar niet nat en koud de winter overleven.
Evenals het hebben van droge winters in de gebieden waar Rhodohypoxis groeien in Zuid-Afrika hebben ook een hoge
neerslag in de zomer invloed, zodat planten ook veel vocht in
het zomer groeiseizoen nodig hebben. Hun overlevingskansen kan worden verbeterd door het plaatsen van een ruit, of plasticfolie over
de bovenkant van hen tijdens hun rust periode in de tuin.
Rhodohypoxis behoort tot de familie van de Hypoxodaceae en is inheems in Zuid-Afrika. Het is een bolgewas uit de bergen van
Drakensbergen, Natal en Lesotho. In hun natuurlijke habitat groeien deze plantjes in zuur aan neutrale grond waar zij de droge winters en
de natte zomers krijgen.
Een aantal species komen in het wild voorkomend.
Rhodohypoxis is een zeer korte, winter sluimerend soort van zes species met knolachtige wortelstokken van het gebied van de zomer regenval van Zuid-Afrika in de familie Hypoxidaceae. Vier van de species zijn beperkt tot het plateau van Drakensberg en van Lesotho. Er zijn vele genoemde cultivars. ×Rhodoxis is de naam die wordt gebruikt om hybriden tussen species aan te wijzen Rhodohypoxis en Hypoxis
Rhodohypoxis Baurii: is de gemeenschappelijke species.
Het vormt tapijten in weide en rotsachtige plaatsen tot 2900m. De bladeren zijn groen met dunne lange haren en een hoofdnerf die aan het uiteinde wordt gegroefd. De bloemen zijn wit, roze of rood.
Rhodohypoxis Baurii var platypetala:
Wordt gevonden in droge rotsachtige weide. Het heeft meestal witte bloemen, nu en dan roze bloemen
Rhodohypoxis baurii var Confecta:
Groeit van 3 tot 5 cm. en wordt gevonden op vochtige grasrijke hellingen bij hoogtes 1900 tot 2900m. De bloemen zijn roze of wit met wat rood
Rhodohypoxis deflexa:
Is een andere kleine species van 5 cm die in Drakensberg worden gevonden waar het in moerassig gras van 2700 tot 3250m groeit.
Het heeft uitstaande bladeren die bijna horizontaal boven de grond groeien met kleine licht aan donkere roze bloemen
Rhodohypoxis incompta:
Is zeldzame korte species (1 tot 5 cm) van Drakensberg met grote bloemen. Het wordt op hoogtes van bij 2300 tot 2900 meter gevonden.
Rhodohypoxis milloides gevonden in moerassen van de Oostelijke kaap aan Kwazulu-Gebergte van 1500 tot 2450 meter hoog.
Het heeft heldergroene kale bladeren met een hoofdnerf die aan het uiteinde wordt gegroefd en donkerroze aan donkere rode bloemen
Rhodohypoxis rubella: gevonden in moerassen van de meestal op de top in de Drakensberg van 2400 tot 300 meters hoog
De plant heeft pezige ontwikkelde bladeren met donkerroze bloemen.
Cultivars: er zijn meer dan 400 soorten.
Door hun lange bloeiseizoen en kleurengamma is het een mooie plant in rotstuinen, een alpiene huis of in potten op het terras.
In de tuin;
Plant ze in het voorjaar op een zonnige plek maar niet in de hete middag zon extreme temperaturen verdragen ze slecht in de rotstuin, zet ze in een gedeelte van de tuin in goed humus rijke vochtige grond in de halfschaduw. Geen hete middag zon. Staan ze in de winter droog en op een beschutte plaats dan kunnen ze vorst verdragen. Bij ons in de rotstuin hebben ze een winter tot -12 graden doorstaan en vormen ze mooie lage pollen. De planten vereisen voldoende vocht tijdens het groeiseizoen, maar vanaf september minder water geven en vanaf oktober drooghouden tot in het vroege voorjaar. Verwijder de uit gebloeide bloemen dit bevordert de bloei. Mijn ervaring is als je de planten midden op de dag schaduw geeft van 12.00 uur tot 17.00 uur blijven ze langer bloeien en de kleur intensiever.
Vanaf begin april gaan we de planten weer water geven in het groei en bloeiseizoen vochtig houden. In de winter krijgen ze een glas plaatje voor te veel vocht (oktober tot begin maart).
Aangeplant in potten:
Zet ze in een goede potgrond met een klein beetje toevoeging van osmocote.Het zijn kleine bolletjes of kleine wortelstokjes.
Ze worden niet hoger dan 10 centimeter. Behaarde blad soorten verdragen vorst tot -2 graden dus deze moeten in de winter
naar binnen, en koel staan. Een koude periode van 3 maanden onder de 5 graden maar niet lager dan 0 graden is belangrijk.
Het mooist is op 1 tot min 1 graden celsius de hele winter.
Na deze periode krijgt men in het voorjaar de bolletjes beter aan het groeien en geven ook een beter bloem groei.
Het hele seizoen door houd ik ze vochtig tot eind juni krijgen ze elke dag water in de vroege morgen of in de avond, behalve bij regenachtig weer dit geld dus alleen voor kweek in potten. Nooit water geven in de zon zeker niet in de hete zon overdag.
Zet men de plant wat meer in de schaduw dan zal de bloei wat later komen maar de kleur behouden blijfven, vooral de roze en rode soorten blijven dieper van kleur, zijn dus mooier en blijven langer bloeien. Maar ook de witte en gemeleerde soorten blijven mooier van kleur.
Bij ons doen ze het uitstekend in potten op een half schaduw rijke plaats op het terras De potten krijgen bij extreem droog weer
soms 2x per dag water.
Voeg een paar maal per seizoen vloeibare, of organische meststof toe. Ik voeg bij het oppotten eind maart en in juli wat
gedroogde koemest toe. Plaats ze niet bij extreem heet weer in de volle zon, schaduw midden op de middag is beter.
Het is een alpine plant die eigenlijk niet mag ontbreken op het terras van de rotsuin of siertuin. Ook in de kleiner tuinen,
terras of balkon is deze plant een mooie opvulling en een in het oog springend plantje die op elke hoek kan staan.
Verpotten;
Om het jaar vanaf half april.
Plant de knolletjes ± 2 a 3 cm diep doe dit in goede potgrond. Koop potgrond bij kwekers of hoveniers.
Goedkoop is duurkoop is mijn ervaring. De potgrond wordt overal aangeboden tegen scherpe prijzen, maar mijn ervaring is
dat je binnen de kortste keren schimmelvorming en mos groei krijgt in de potten. Tijdens de bloei het gewas niet laten uitdrogen,
dus geregeld water geven bij droog weer. Anders gaan de plant in rust en stopt met bloeien, men krijgt ze dan weer moeilijk in bloei. Wij verpotten ze elk jaar maar is geen noodzaak kan ook om de 2 jaar.
Hoewel een groot deel van de literatuur over Rhodohypoxis zure compost aan raadt, hebben wij niet kunnen constateren dat dit
absoluut noodzakelijk is, hoewel een pH van 6-6,5 ideaal is. De potgrond moet goed gedraineerd zijn.
x Rhodoxis:
Is een natuurlijke kruising die is ontstaan uit Rhodhypoxis en Hepoxis De cultuur vereisten van x Rhodoxis zijn identiek aan dat van Rhodohypoxis.
Ook in de winter dezelfde procedure als bij Rhodohypoxis.
Hypoxis:
(Geelsterretje) Een bekende soort van de familie Hypoxidaceae, gemakkelijk herkenbaar door zijn heldere gele bloemen. De plant heeft
een lange geschiedenis van geneeskrachtig gebruik op het Afrikaanse continent. Geelsterretjes kunnen doorbloeien tot in oktober.
Van de meer dan 100 soorten Hypoxis zijn er slechts een paar bij een beperkt aantal kwekerijen verkrijgbaar. Met de nodige
selectie op bloemkleur en plantvorm zullen er over een aantal jaren nieuwe selecties aangeboden worden.
Deze geel sterretjes zullen compacter groeien en rijker bloeien, dus een goed sierwaarde hebben.
De variatie in de vorm van bolletjes van de Geelsterretjes is groot. Er zijn er die vele en kleinere bolletjes hebben
die zich redelijk vermeerderen. Er zijn er ook die maar een bol hebben en zich nooit delen.
Boven op die ene bol kunnen een of meerdere (tot wel 12) groeischeuten groeien zoals bij Hypoxis setosa.
Zijn de bloemen uit gebloeid en is het zaad rijp dan gaat de zaadbol zich openen, tijd om te oogsten.
De kweek voorwaarden zijn hetzelfde als boven genoemde soorten.
Hypoxis staat graag in volle zon en geeft de mooiste bloei. Hypoxis is moeilijk uit zaad te vermeerderen.
Behalve in een groot deel van Afrika groeien er ook een aantal in (Mediterane) delen van Azie, Australie en Amerika
